Έλεγξέ το! Μείνε ασφαλής!
To να ελέγχουμε το σκούτερ μας ανά τακτά διαστήματα δεν είναι μια πολυτέλεια ή μια δουλειά που μπορούμε να την κάνουμε όποτε θέλουμε ή όποτε τη θυμηθούμε, αλλά υποχρέωσή μας ώστε να γλυτώσουμε από δυσάρεστες ή δύσκολες καταστάσεις. Αυτό είναι το δεύτερο μέρος του άρθρου.
Τον προηγούμενο μήνα είχαμε καλύψει κάποιους από τους τομείς (διαβάστε εδώ) που πρέπει να ελέγχουμε/φροντίσουμε στο σκούτερ μας ανά τακτά διαστήματα για να είμαστε σίγουροι ότι όλα θα δουλέψουν όπως πρέπει. Αυτό το μήνα ολοκληρώνουμε τη λίστα με τα υπόλοιπα πράγματα που οφείλουμε να προσέχουμε.
Θα συνεχίσουμε, λοιπόν, με το θέμα των “υγρών” του σκούτερ αφού πρώτα έχουμε ελέγξει τη στάθμη των υγρών φρένων στα “παραθυράκια” των δοχείων που βρίσκονται πάνω στο τιμόνι.
Μετά περνάμε και στα υπόλοιπα ζωτικής σημασίας υγρά που είναι βεβαίως η στάθμη του λαδιού κινητήρα, σύμφωνα πάντοτε με τις οδηγίες του κατασκευαστή που θα βρείτε στο Εγχειρίδιο (owners manual) το οποίο δίνεται μαζί με το σκούτερ από την αντιπροσωπεία.
Εκεί θα διαβάσετε με ποιο τρόπο ελέγχεται η στάθμη των λαδιών του σκούτερ σας. Πάντα υπάρχει κάποια διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουμε και καμιά φορά διαφέρει από μοντέλο σε μοντέλο.
Παραδείγματος χάρη, να σβήσει ο κινητήρας, να περάσουν κάμποσα λεπτά πρώτα και μετά να βυθιστεί η τάπα λαδιών/δείκτης στάθμης βιδωμένη ή χωρίς να βιδωθεί. Υπάρχουν δηλαδή κάποιες λεπτομέρειες που πρέπει να γνωρίζουμε για να μην κάνουμε λάθος στη μέτρηση. Προσοχή: η στάθμη του λαδιού ελέγχεται με το σκούτερ στο κεντρικό σταντ και ποτέ στο πλάγιο… να το πούμε κι αυτό.
Το επόμενο είναι το ψυκτικό υγρό του ψυγείου, που φροντίζουμε να έχει την σωστή στάθμη, ώστε να είμαστε σίγουροι ότι ο κινητήρας ψύχεται σωστά. Αυτό το κάνουμε εφόσον ο κινητήρας μας να είναι υγρόψυκτος, γιατί οι αερόψυκτοι κινητήρες δεν έχουν τέτοια “προβλήματα”… ψύχονται με αέρα άρα δεν έχουν κύκλωμα υγρών.
Ένα ακόμα σημείο που ξεχνάει να ελέγξει η συντριπτική πλειοψηφία των σκουτεριστών είναι η στάθμη του λαδιού της μετάδοσης, γι’ αυτό βρείτε πού είναι (κοιτάζοντας πάλι στο owners manual) και φροντίστε να συμπληρώσετε έστω και λίγο λάδι αν χρειάζεται.
Πατώντας τις μανέτες των φρένων στο τιμόνι πρέπει να λιπαίνουμε τακτικά τα μεταλλικά μέρη που έρχονται σε επαφή ώστε να αποδίδουν το μέγιστο. Οι “ξερές” μανέτες, να ξέρετε, έχουν μεγάλη διαφορά στη λειτουργία τους απ’ ό,τι αυτές που έχουν λιπανθεί, και αυτό είναι κάτι που καταλαβαίνει κάποιος μόνο αν το δει επιτόπου, πριν και μετά.
Ο έλεγχος της μετάδοσης του σκούτερ μπορεί να γίνει μόνο με το αυτί. Ενώ στη μοτοσυκλέτα, που έχει γρανάζια και αλυσίδα σε κοινή θέα, μπορούμε να κάνουμε τον έλεγχο με το μάτι, στα σκούτερ η κλειστή κάσα που περικλείει όλον τον μηχανισμό της μετάδοσης δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο.
Άρα το αυτί είναι ο μόνος μας σύμμαχος. Ανεβάζουμε το σκούτερ στο κεντρικό σταντ, βάζουμε τον κινητήρα μπροστά, ανοιγοκλείνουμε το γκάζι και προσέχουμε μήπως ακούσουμε κάποιον “περίεργο” θόρυβο, ή χτύπημα στη μεταφορά της κίνησης στον πίσω τροχό.
Έπειτα κάνουμε το ίδιο πράγμα ανοιγοκλείνοντας ελαφρά το γκάζι με το σκούτερ κάτω από το στάντ (με εμάς πάνω στη σέλα κατά προτίμηση) ελέγχοντας τη σωστή εμπλοκή-απεμπλοκή του φυγοκεντρικού που δεν πρέπει να έχει καθυστέρηση, δισταγμό ή “σκαλοπάτι” στη λειτουργία του. Με τον παραμικρό νέο ή διαφορετικό θόρυβο που ακούμε και δεν μας φαίνεται φυσιολογικός, εννοείται ότι φεύγουμε για το συνεργείο…
Ζάντες και ελαστικά πρέπει να ελέγχονται συστηματικά. Οι ζάντες μπορεί να έχουν χτυπήματα, ρωγμές και σπασίματα στο χρώμα και για να ελεγχθούν σωστά θέλουν αρκετή προσοχή και λίγο χρόνο γιατί εύκολα μπορεί κάτι από τα παραπάνω να μας ξεφύγει.
Οι πιέσεις των ελαστικών πρέπει να ελέγχονται όταν είναι κρύα καθώς η θερμότητα αυξάνει την πίεσή τους. Ελέγξτε το εγχειρίδιο ή το ταμπελάκι που σχεδόν πάντα βρίσκεται κάπου κολλημένο πάνω στο σκούτερ και στο οποίο οι κατασκευαστές γράφουν τις συνιστώμενες πιέσεις κρύων ελαστικών.
Αποκτήστε ένα αναλογικό όργανο ελέγχου πίεσης, καθώς τα ψηφιακά ενδέχεται να είναι βολικά, αλλά μπορούν γρήγορα να χάσουν τη βαθμονόμησή τους και να δώσουν λανθασμένες ενδείξεις. Ελέγξτε επίσης τα ελαστικά σας για φθορά.
Τα περισσότερα ελαστικά έχουν ενδείξεις φθοράς, αλλά ο γενικός κανόνας είναι ότι το πέλμα πρέπει να έχει βάθος 1,5 mm στο πιο ρηχό ή πιο φθαρμένο σημείο. Ψάξτε επίσης για τυχόν ξένα αντικείμενα. Ένα καρφί, μια βίδα, ένα χοντρό σύρμα μπορεί να καρφωθεί πάνω στο ελαστικό, αλλά να μην το τρυπήσει ή η τρύπα να είναι τόσο μικρή που η πίεση να φεύγει σιγά-σιγά. Ωστόσο, μπορεί να έχει διαρροή και ξαφνικά να ξεφουσκώσει (πχ. μετά από έντονο χτύπημα σε λακκούβα) και να κινδυνέψουμε να χάσουμε τον έλεγχο του σκούτερ.
Στη συνέχεια, ελέγξτε τα ηλεκτρικά. Ανοίξτε το κλειδί της ανάφλεξης και ελέγξτε τον προβολέα σε χαμηλή και υψηλή δέσμη (όπως επίσης και το κατά πόσο είναι σωστό το ύψος της δέσμης του), καθώς και αν δουλεύουν τα φλας μπροστά και πίσω, όπως και το αν ανάβει σωστά το στοπ του πίσω φωτιστικού σώματος.
Στη συνέχεια, εκκινήστε τον κινητήρα για να δείτε αν η μπαταρία είναι πλήρως φορτισμένη ή αν είναι άδεια και “σπρώχνει” αργά τον κινητήρα για να τον βάλει μπροστά. Οι μπαταρίες παλαιότερης γενιάς ίσως να δέχονται συμπλήρωση αποσταγμένου νερού, αλλά οι περισσότερες μπαταρίες είναι πλέον σφραγισμένες και δεν μπορούν να συμπληρωθούν. Εάν είναι “κουρασμένη” η μπαταρία σας δεν πρόκειται να βελτιωθεί από μόνη της, οπότε αντικαταστήστε την προτού σας αφήσει στο δρόμο.
Βεβαιωθείτε ότι οι καθρέφτες σας είναι καθαροί και στις σωστές γωνίες, αυτές που σας βολεύουν ώστε να βλέπετε πίσω σας όσο το δυνατόν καλύτερα. Επίσης σφίξτε τους σωστά πάνω στο τιμόνι, γιατί είναι πολύ ενοχλητικό και επικίνδυνο (καμιά φορά) να προσπαθείς να σφίξεις-ρυθμίσεις έναν χαλαρωμένο καθρέφτη με το χέρι μέσα στο δρόμο χωρίς εργαλεία.
