Τσέκαρέ το γύρω-γύρω
Τέλειωσε το καλοκαίρι χωρίς ίσως να το πάρουμε είδηση, αφού βιώνουμε μια παρατεταμένη καλοκαιρία κι ας βρισκόμαστε ήδη στα μέσα Οκτωβρίου. Ωστόσο, επειδή έχουμε επιστρέψει εδώ και τουλάχιστον ενάμιση μήνα στις δουλειές μας και την καθημερινή μετακίνηση πάνω στα σκούτερ μας, δεν είναι κακή ιδέα να υπενθυμίσουμε τι κάνουμε αυτή την εποχή του χρόνου.
Ναι, μιλάμε για τους ελέγχους και τις εργασίες που πρέπει να κάνουμε πάνω στο αγαπημένο μας δίτροχο, μιας και οι διαφορετικές εποχές έχουν και διαφορετικές απαιτήσεις.
Να υποθέσουμε πως όσοι δεν έχετε πάει για σέρβις ή ελέγχους το σκούτερ σας μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, έχετε τουλάχιστον κάνει μια αλλαγή λαδιών κι ενός φίλτρου αέρα… ειδικά αν το καλοκαίρι διανύατε χωματόδρομους ή διαδρομές με αυξημένη σκόνη.
Οι απαραίτητοι φθινοπωρινοί έλεγχοι είναι μια εργασία που δεν θα μας πάρει πολύ χρόνο και που μπορούμε – εκτός από τον μηχανικό μας – να την κάνουμε κι εμείς οι ίδιοι, γνωρίζοντας μερικά πράγματα.
Μέσα από τις παρακάτω διαδικασίες που περιγράφουμε, μειώνουμε τις πιθανότητες να μας συμβεί το “αναπάντεχο”, που, βέβαια, πολλές φορές μάλλον “προδιαγεγραμμένο” είναι παρά αναπάντεχο, ιδίως για φίλους σκουτερίστες που αφήνουν το σκουτεράκι τους στην τύχη του. Και μην ξεχνάτε πως έχουμε μπροστά μας πρώτα το φθινόπωρο και έπειτα τον πιο απαιτητικό για τα δίτροχα χειμώνα.
Ξεκινάμε με οπτικό έλεγχο του “αμαξώματος” που λένε οι αυτοκινητάδες, του πλαστικού κουστουμιού του σκούτερ και τσεκάρουμε αν έχουν ξεκουμπώσει τμήματα, όπως για παράδειγμα στην περιοχή κάτω από τον κινητήρα που ανοίγουν οι ενώσεις λόγω χτυπημάτων.
Κοιτάμε για γρατσουνιές, χτυπήματα ή σπασμένα κομμάτια και προσπαθούμε να προσδιορίσουμε τι τα έχει προκαλέσει. Παρεμπιπτόντως, ένα καλό πλύσιμο και ένας ενδελεχής, πλήρης έλεγχος (ακόμα και με το μάτι) κάτω από τα πλαστικά… ποτέ δεν έβλαψε κανέναν. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι (περίεργα) μπορείτε να συναντήσετε που χρειάζονται φροντίδα.
Ελέγξτε τα ελαστικά σας για φθορές, κοψίματα, “καρούμπαλα” ή μεταλλικά κομμάτια που μπορεί να υπάρχουν καρφωμένα στο πέλμα.
Κοιτάξτε (ακόμα και με μεγεθυντικό φακό για να δείτε καλύτερα), στις χαραγές των ελαστικών σας για ενδείξεις γήρανσης σε μορφή “ρυτίδων”.
Κανονικά ελέγξτε και το βάθος του πέλματος που δεν πρέπει να χαμηλότερο από τα όρια του κατασκευαστή και τις ενδείξεις του. Φυσικά, με την ευκαιρία, βεβαιωθείτε για τη σωστή τους πίεση. Αν έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο ζωής τους αλλάξτε τα άμεσα (με τα ακριβότερα και καλύτερα που μπορείτε να αγοράσετε) αφού το φθινόπωρο είναι η απολύτως καλύτερη εποχή για κάτι τέτοιο, λόγω των βροχών που αργά ή γρήγορα θα έρθουν.
Ο έλεγχος των αναρτήσεων γίνεται απλά και άμεσα, αφού αρκεί να πατήσουμε πρώτα το μπροστινό φρένο και να πιέσουμε το τιμόνι δυνατά προς τα εμπρός μερικές φορές, ώστε να βεβαιωθούμε ότι τα καλάμια βυθίζονται κανονικά χωρίς σκαλοπάτια και ότι συμβαίνει το ίδιο και στην επαναφορά τους.
Πιέζοντας με δύναμη το πίσω μέρος της σέλας ελέγχουμε και τη λειτουργία του (ή των) αμορτισέρ και στη συμπίεση και στην επαναφορά. Αν χρειάζεται, ρυθμίζουμε την προφόρτιση λιγότερο ή περισσότερο, ανάλογα με το τι συμπεριφορά θέλουμε να έχει η οπίσθια ανάρτησή μας.
Η στάθμη των υγρών φρένων πρέπει να είναι ανάμεσα στις ενδείξεις που ορίζει ο κατασκευαστής στα τζαμάκια ελέγχου (μέγιστο-ελάχιστο). Αν οι στάθμες μπροστινού ή πίσω φρένου είναι κατεβασμένες, τότε συμπληρώνουμε με το ειδικό υγρό φρένων (πχ DOT4) που προβλέπεται, έτσι ώστε να λειτουργούν σωστά τα υδραυλικά τους.
Σε περίπτωση οπίσθιου (συνήθως) ταμπούρου, είτε ρυθμίζουμε/βιδώνουμε την πεταλούδα/βίδα για να σφίξουμε, ή την λύνουμε για να φέρουμε το φρένο στα μέτρα μας.
Με την ευκαιρία, λιπαίνουμε τις μανέτες του τιμονιού στις αρθρώσεις τους, μια εργασία που σπάνια εκτελείται και κάνει τη διαφορά στην καθημερινότητα, αφού βελτιώνει την κίνησή τους.
Τσεκάρουμε το πάχος των τακακιών στην περιοχή των δαγκάνων των φρένων, κι αν δεν μπορούμε να καταλάβουμε αν έχουν φαγωθεί ή όχι, τότε ζητάμε τη βοήθεια ειδικού.
Τέλος, ρίχνουμε και μια ματιά στις δισκόπλακες των φρένων μας για σημάδια αυξημένης φθοράς (γυάλισμα ή έντονη χαραγματιά) ή στράβωμα καμιά φορά από υπερβολική θερμοκρασία ή χτύπημα.
Όπως είπαμε και παραπάνω, αλλάζουμε τα λάδια του κινητήρα, ακόμα και νωρίτερα από τα διαστήματα που ορίζει ο κατασκευαστής αν τον έχουμε ταλαιπωρήσει με κάποιο τρόπο, όπως παρατεταμένη χρήση σε υψηλές στροφές, ανηφόρες με δύο άτομα, επανειλημμένο “βράσιμο” μέσα σε διαρκή μποτιλιαρίσματα και ούτω καθεξής.
Αν έχουμε κάνει αλλαγή πρόσφατα, βεβαιωνόμαστε πάλι ότι η στάθμη του λαδιού είναι εντός ορίων του κατασκευαστή.
Το επόμενο “υγρό” που ελέγχουμε (αν μιλάμε για υγρόψυκτο κινητήρα) είναι το ψυκτικό του ψυγείου, που πρέπει να έχει την ενδεδειγμένη (βλ δείκτες πάνω στο μπουκαλάκι υπερχείλισης) στάθμη, καθώς το υγρό μπορεί να “πέσει” όταν μιλάμε για υψηλές θερμοκρασίες περιβάλλοντος ή κινητήρα.
Βεβαιωνόμαστε πως η μπαταρία μας έχει σωστή στάθμη υγρών, εφόσον δεν μιλάμε για σφραγισμένη μπαταρία και ελέγχουμε με ειδικό όργανο, αν έχει τη σωστή τάση.
Τσεκάρουμε αν τα φωτιστικά σώματα (προβολέας, στοπ, φλας) λειτουργούν κανονικά, ειδικά το πίσω στοπ που δύσκολα ελέγχεται από ένα άτομο.
Στη συνέχεια, ελέγχουμε αν η κίνηση των διακοπτών στο τιμόνι είναι απροβλημάτιστη και τίποτε δεν “κολλάει” όταν το πιέζουμε.
Τέλος, όπως έχουμε ξαναπεί βεβαιωνόμαστε πως οι καθρέφτες μας είναι σωστά ρυθμισμένοι – μια όχι εύκολη δουλειά – αφού πρέπει οι βραχίονές τους να είναι βιδωμένοι σε πολύ συγκεκριμένο, διαφορετικό για τον κάθε αναβάτη, σημείο. Στόχος μας να έχουμε την καλύτερη δυνατή οπτική πίσω μας.
Αυτά για το φθινόπωρο, κι ας ετοιμαζόμαστε σιγά-σιγά για τον χειμώνα…
