Δίπλωνε-ξεδίπλωνε… και πήγαινε παντού

Θεριεύει ολοένα και περισσότερο το πρόβλημα της μετακίνησης των ανθρώπων των πόλεων και πλήθος λύσεων προτείνονται διαρκώς από διάφορους κατασκευαστές και σχεδιαστές. Η ιστορία αυτή δεν είναι καινούργια, έχει ξεκινήσει πολλές δεκαετίες νωρίτερα. Μια από αυτές τις περιπέτειες θα σας διηγηθούμε σήμερα. Ονομαζόταν Βάλμπμπίλ (Valmobile) ερχόταν από τη Γαλλία και είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σκούτερ που έχουν παρουσιαστεί ποτέ.

Valmobile: Ένα "κουτί", ένας κινητήρας και δυο τροχοί... με ένα τιμόνι

Το Valmobile ήταν ένα έξυπνο, πρακτικό αναδιπλούμενο σκούτερ που παρουσιάστηκε πρώτη φορά στην αγορά το 1954 και χρησιμοποιούσε δίχρονο κινητήρα και τροχούς 5 ιντσών. Το scooter είχε σχεδιαστεί το 1952 από τον Victor Albert Bouffort, ο οποίος φημιζόταν για τις “τρελές” εμπνεύσεις του. Την ίδια χρονιά πήρε τα δικαιώματα της πατέντας που είχε σχεδιάσει και παρουσίασε το πρωτότυπο concept στο Σαλόνι του Παρισιού. Βασικά επρόκειτο για μια μεταλλική κάσα/βαλίτσα που δεχόταν μέσα της ένα σωληνωτό πλαισίο, το οποίο στήριζε ένα πιρούνι και έναν τροχό.

Παράλληλα το “la valise mobile” (φορητή βαλίτσα) όπως ονομαζόταν, είχε σταθερά βιδωμένο μέσα στο μεταλλικό κουτί έναν απλό, ελαφρύ δίχρονο, αερόψυκτο κινητήρα και έναν οπίσθιο, μικρό τροχό. Ανοίγοντας το “καπάκι” που ήταν και σέλα, όλο το μπροστινό κομμάτι του πλαισίου μαζί με το πιρούνι, το τιμόνι και τον τροχό, λυνόταν για να κρυφτεί μέσα στο μεταλλικό κουτί. Ανάρτηση στον μπροστινό τροχό δεν υπήρχε ποτέ, ενώ στον πίσω τροχό συναντάμε ένα υποτυπώδες σύστημα ανάρτησης.

Στάδιο πρώτο: Ένα "κανονικό" σκούτερ

Στάδιο δεύτερο: Ανοίγει το "καπάκι"-σέλα

Στάδιο τρίτο: το "κουτί" - βαλίτσα είναι έτοιμο

Το αρχικό πρωτότυπο διέθετε κινητήρα Alter, 60 cc, με δύο ταχύτητες, ιπποδύναμη 1,9 ίππων, βάρος 25 μόλις κιλών και τελική 50 χ.α.ω. Την Άνοιξη του 1953 ο κινητήρας αλλάχθηκε με έναν δημοφιλέστερο βρετανικό, Villiers 98 cc. Το βάρος του σκούτερ ανέβηκε στα 40 κιλά και η τελική τα 65 km / h. Μια χαρά δηλαδή. Το 1954 η εταιρία Martin Moulet στην πόλη Bagnolet ξεκίνησε την παραγωγή με δύο εκδόσεις: την 125Β, με κινητήρα 125cc και τρεις ταχύτητες, που ζύγιζε 48 κιλά και είχε τελική 75 χ.α.ω (με τους τροχούς των 5 ιντσών, φαντάζεστε πως θα πήγαινε!) και την έκδοση 100 FS με κινητήρα 98 cc, 2 ταχύτητες, βάρος 42 κιλών και τελική 65 χ.α.ω.

Η παραγωγή του Valmobile σταμάτησε το 1956, αφού το πιθανότερο ήταν ότι δεν έγινε best seller στις πωλήσεις, παρόλη την διαφήμιση που είχε γίνει σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Ιαπωνία. Το Valmobile είχε χάσει τη μεγάλη έκρηξη πωλήσεων των σκούτερ και δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά και γιαπωνέζικα μοντέλα της εποχής. Στην Αμερική πάντως τα είχε πάει λίγο καλύτερα, οι αμερικάνοι το αγόραζαν σαν “αξεσουάρ” του lifestyle τους, ενώ ήταν σαφώς καλύτερο από τα “ντόπιας παραγωγής”, “προϊστορικής” οδικής συμπεριφοράς, σκούτερ.

Η γιαπωνέζικη εταιρία Hirano από την Nagoya, ανέλαβε αργότερα τη συνέχιση της ιδέας που λεγόταν Valmobile, με άδεια από την Martin Moulet, τοποθετώντας μικρότερο κινητήρα, 50cc με φυγοκεντρική μετάδοση. Η επιτυχία του Hirano Valmobile στην τοπική αγορά και στην Αμερική ήταν λίγο καλύτερη, με την εταιρία να σταματάει την παραγωγή στα μέσα στης δεκαετίας του ’60. Σήμερα μπορεί να βρει κάποιος αναπαλαιωμένα ή όχι Valmobile κυρίως στις ΗΠΑ, με τιμές που ξεπερνούν τις 4.000 ευρώ. Μέρος της συνολικής ιδέας του Valmobile – χωρίς το αναδιπλούμενο κομμάτι όμως – συναντάμε εν μέρει στο Honda Motocompo που είχαμε παρουσιάσει παλαιότερα.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO THΣ ΔΟΚΙΜΗΣ ΤΟΥ VALMOBILE