To κανάκεμα και η ενηλικίωση

 Για το ανθρώπινο είδος από τη γέννηση μέχρι την ενηλικίωση, χρειάζεται να περάσουν 18 χρόνια. Δεν ισχύει το ίδιο και για τα σκούτερ. Από τη γέννηση (αγορά) μέχρι την ενηλικίωση χρειάζονται μόνο… χίλια χιλιόμετρα. Για τους ανθρώπους η παραπάνω διαδικασία ονομάζεται “μεγάλωμα” και για τα σκούτερ, “στρώσιμο”.

Για να “γίνεις άνθρωπος” πρέπει να καλλιεργηθείς, να μορφωθείς, να προετοιμάσεις τον εαυτό σου για τη μεγάλη περιπέτεια που λέγεται ζωή, μια φουρτούνα που πρέπει να κατακτήσεις. Για τα σκούτερ αυτή η φουρτούνα λέγεται επιδόσεις στο “τέρμα γκάζι”. Αν ένας κινητήρας δεν στρωθεί σωστά δεν θα “πηγαίνει” όταν έρθει η ώρα του, ενώ αντίθετα ένας “καλοστρωμένος” κινητήρας θα πηγαίνει “σφαίρα” και μάλιστα για πολλά-πολλά απροβλημάτιστα χιλιόμετρα.

"Που θα πάει; Θα σε στρώσω"... Μετά από 1.000 χιλιόμετρα ήρθε η μέρα

Αυτή τη στιγμή λοιπόν, εδώ στο Scooternet έχουμε πλέον στα χέρια μας ένα καλοστρωμένο σκουτεράκι, μια Vespa LX 150 3V. Και όταν λέμε “καλοστρωμένο” σε αυτή την περίπτωση, η λέξη δεν χρησιμοποιείται όπως για παράδειγμα στην περίπτωση ενός τραπεζιού (λέμε καλοστρωμένο τραπέζι), αλλά αναφέρεται σε έναν κινητήρα 150 κυβικών, που σφυρίζει αδιάφορα στα 110 χιλιόμετρα την ώρα, ανεβάζει στα 115 και προχθές ξεπέρασε και τα 123 χιλιόμετρα την ώρα. Ε, εντάξει, σε μικρή κατηφόρα και με τον μαντράχαλο πάνω στη σέλα του, σκυμμένο, κρυμμένο ολόκληρο πίσω από την ποδιά του.

Αναμνηστική φωτογραφία, που αποθανατίζει τη μέρα της ενηλικίωσης

Παλιά λοιπόν το στρώσιμο ήταν μια διαδικασία που μάλλον προοριζόταν για Ινδούς, φυλακισμένους γκουρού, γνώστες του διαλογισμού και της υπομονής. Τι λέγανε οι παλιοί μάστορες για το στρώσιμο ενός κινητήρα: Για να “κάτσουνε” τα μέταλλα έπρεπε να πηγαίνεις τα πρώτα 200 χιλιόμετρα στο 1/4 του γκαζιού, τα επόμενα 200 στο μισό γκάζι και μετά, μέχρι τα 1000 ή τα 2000 χιλιόμετρα να ανοίγεις λίγο παραπάνω από το μισό γκάζι. Βέβαια, μετά από μια τέτοια διαδικασία στρωσίματος, που ήταν βασανιστική για δίτροχο και ιδιοκτήτη, όταν ο δεύτερος άνοιγε τέρμα γκάζι και κυνήγαγε μεγάλες τελικές ταχύτητες, μετά από αυτό το “αργό στρώσιμο”, εισέπραττε και μια μεγάλη απογοήτευση αφού ο κινητήρας-θύμα δεν έπαιρνε τα πόδια του…

Με το πέρασμα του χρόνου τα πράγματα άλλαξαν, όπως άλλαξε και το στρώσιμο. Οι οδηγίες είναι πλέον απλές. Οδήγα όπως θέλεις, χωρίς να κρατάς το γκάζι στο τέρμα του για πολλή ώρα, αλλά φρόντιζε κάθε 20-25 λεπτά να σταματάς για να κρυώνει ο κινητήρας. Φρόντιζε δηλαδή όταν στρώνεις έναν νέο κινητήρα να διανύεις μικρές διαδρομές και όχι μεγαλύτερες.

Από τα δυνατά σημεία του νέου 3βάλβιδου κινητήρα, εκτός της οικονομίας, είναι και η ταχυστροφία

Αγοράζοντας ένα σκούτερ το πρώτο πράγμα που έχεις να κάνεις είναι να διαβάσεις το εγχειρίδιο ιδιοκτήτη, το όουνερς μάνιουαλ που λένε και οι ξένοι. Αυτό που πρέπει να έχεις στο νου σου, είναι να βάζεις βενζίνη συχνά και να ελέγχεις τα που και που τα λάστιχα. Να, για παράδειγμα στη Βέσπα μας τα λάστιχα είχαν χαμηλότερη πίεση από την προτεινόμενη και έβγαζαν μικρο-στριγκλιές καθώς φρενάριζαν. Με τις σωστές πιέσεις οι στριγκλιές συνεχίστηκαν, αλλά και μειωμένο βαθμό. Τώρα μάλιστα σε προειδοποιούν λίγο πριν τα λάστιχα μάρκας Sava χάσουν την πρόσφυσή τους. Καλό κι αυτό… 

Σημείωση πρώτη: Χρησιμοποιώντας ένα σκούτερ που “δεν πίνει” σου περισσεύουν λεφτά για να κάνεις άλλα πράγματα στη ζωή σου. Για την ακρίβεια ΚΑΙ άλλα πράγματα στη ζωή σου από το να υποστηρίζεις οικονομικά πολυεθνικές εταιρίες πετρελαιοειδών… Τι σημαίνει αυτό; Η Vespa LX 150 3V σε 160 χιλιόμετρα κάλυψε με 4,7 λίτρα βενζίνης κάτι που σημαίνει ότι κατανάλωσε 2,9 λίτρα καυσίμου για να διανύσει 100 χιλιόμετρα. Καθόλου άσχημα για αερόψυκτο κινητήρα, καθόλου άσχημα για ένα σκουτεράκι 150 κυβικών. Αν για παράδειγμα χρησιμοποιούσατε ένα σκούτερ που καίει 3,9 λίτρα στα 100, δηλαδή 1 λίτρο παραπάνω στα 100 χιλιόμετρα θα είχατε επιβάρυνση 1,7 ευρώ κατά μέσο όρο. Δηλαδή 17 ευρώ στα 1000 χιλιόμετρα ή 170 ευρώ στα 10.000 χλμ. Θέτοντας σαν μέση απόσταση τα 40 χιλιόμετρα την ημέρα, 200 την εβδομάδα, 800 τον μήνα, 9.600 τον χρόνο. Στα τρία χρόνια και μετά από 30.000 περίπου χιλιόμετρα έχετε γλυτώσει… ε, χμ, τρεις εφτά εικοσιμία… 510 ευρώ. Κι αυτά μόνο από τη βενζίνη. Βάλτε στην εξίσωση της οικονομίας ότι οι βαλβίδες της Vespa ρυθμίζονται κάθε 25.000 χιλιόμετρα και δείτε ότι τελικά μόνο λάδι κινητήρα πρέπει να αλλάζετε και μια φορά τον ιμάντα μέχρι τα 25. 000.

Πάνω στο τραπέζι του χειρουργείου, έτοιμη για την εξαγωγή-εισαγωγή ζωτικών υγρών

Σημείωση δεύτερη: τύχαινε να υπάρχει στη διάθεσή μας ένα maxi scooter για δοκιμή και χρειαζόταν να κατεβούμε στην Αθήνα, μέσω κέντρου. Ήταν σαν να σου λέγανε να ανέβεις ξυπόλητος στην κορυφή ενός βουνού. Μέχρι που θυμηθήκαμε ότι υπάρχει και η Vespa στη διάθεσή μας. Είναι διασκέδαση να την οδηγάς μέσα στο μποτιλιάρισμα. Η δύσκολη διαδρομή έγινε παιχνίδι, ο “αγώνας” ακριβείας ανάμεσα στα αυτοκίνητα – το κάνεις υπό τύπον αγώνα trial, όσα λιγότερα πόδια πατήσεις στην άσφαλτο, τόσους λιγότερους βαθμούς ποινής παίρνεις… – γίνεται ακόμα πιο διασκεδαστικός. Αυτό εννοούμε όταν λέμε “λύση στο πρόβλημα της μετακίνησης” και στην περίπτωση της Vespa μιλάμε για “λυσάρα”…

 Αφού πρώτα το βεσπάκι μας είδε το κοντέρ του να γράφει 1.100 χιλιόμετρα πετάχτηκε μέχρι ένα εξουσιοδοτημένο συνεργείο της Piaggio για το πρώτο άγγιγμα του μηχανικού. Μια πράξη που θυμίζει τα βαφτίσια, το καλωσόρισμα στον κόσμο, το τέλος των ψεμμάτων. Από κει και πέρα αρχίζει η πραγματική ζωή, αλλά και η κόλαση για έναν κινητήρα.

Τα λυσίματα που χρειάζονται για τη ρύθμιση των ρουλεμάν του τιμονιού

 Οι εργασίες του πρώτου σέρβις περιλαμβάνουν ένα σωρό ελέγχους, όπως επίσης και νέο λάδι κινητήρα και έλεγχο των ρουλεμάν του λαιμού του πλαισίου. Στο δικό μας σκούτερ που εμφανιζόταν μια μικρή απροθυμία στην είσοδο της στροφής, αυτό λύθηκε μετά την ρύθμιση των “ποτηριών” του λαιμού από τον μηχανικό μας, κάνοντας το βεσπάκι ακόμα πιο πρόθυμο.

Κι έτσι μετά από τα “βαφτίσια” της Vespa μας, τα οποία στην περίπτωση αυτή “αποτάσσουν τον σατανά” με την αλλαγή των “κακών, μαύρων, χρησιμοποιημένων, λαδιών” και την προσθήκη φρέσκου, αμόλυντου, διαυγούς λιπαντικού. Μετά την προσθήκη του ζωμού ζωής για τον κινητήρα, όπως είπαμε και παραπάνω, ήρθε η στιγμή να αγγίξει η βελόνα του κοντέρ τα 124 χιλιόμετρα την ώρα. Forza Vespa!