H εξαίρεση στον κανόνα του ιταλικού design
Το Piatti είχε σχεδιαστεί από έναν Ιταλό μηχανικό, τον Vincent Piatti, που άρχισε να παράγει το ιδιότροπης σχεδίασης σκούτερ του το 1956, για την εταιρία Cyclemaster στο Surrey της Αγγλίας. Αν και δεν κατόρθωσε να γοητεύσει το κοινό των σκούτερ, το Piatti διέθετε πολλά καλά στοιχεία, όπως τον κινητήρα που ήταν παράλληλα και ψαλίδι, τo μονοκό πρεσαριστό μεταλλικό κουστούμι/πλαίσιο και τις μειωμένες διαστάσεις του.
Ήταν μόλις 1.40 μ. μακρύ, είχε χαμηλό ύψος και τροχούς 7 ιντσών, ενώ δεν ήταν ιδιαίτερα σταθερό στο δρόμο. Ο κινητήρας ήταν δίχρονος 125 κυβικών, τοποθετημένος οριζόντια, με τρεις ταχύτητες στο χέρι. Αυτό το σασμάν ταχυτήτων του συμπαθητικού εν τέλει Piatti δεν ήταν από τα ισχυρά του σημεία, αφού χαλούσε διαρκώς.
Το πρεσαριστό σασί του δεν “λυνόταν” όπως σε μια Lambretta ή μια Vespa, αλλά ήταν ενιαίο, με αποτέλεσμα κάθε φορά που έπρεπε να γίνει επισκευή να πρέπει να ξαπλώνει το σκούτερ στο πλάι.
Αυτοί και άλλοι πολλοί ήταν οι λόγοι που το Piatti απέτυχε εμπορικά και σύντομα βρέθηκε εκτός αγοράς, αφού παράλληλα θεωρήθηκε και ένα από τα πιο επικίνδυνα δίτροχα, από πλευράς οδικής συμπεριφοράς.
Συμπαθητικό σαν “φάτσα”, “φονιάς” στο δρόμο…
Παρά την ιταλική του ονομασία, το σκούτερ Piatti ήταν βελγικής (και αργότερα, βρετανικής) κατασκευής, και κατασκευάστηκε αρχικά το 1954 στο Βέλγιο από την D’Ieteren.
Το όνομά του προήλθε από τον σχεδιαστή του, Vincent Piatti.
Το 1956, η παραγωγή ξεκίνησε επίσης στην Cyclemaster της Byfleet, στο Surrey της Αγγλίας.
Ωστόσο, η αυξανόμενη διαθεσιμότητα προσιτών μικρών αυτοκινήτων στην Ευρώπη επηρέασε τις πωλήσεις του Piatti (και άλλων σκούτερ) και τελικά η παραγωγή σταμάτησε.
Σύμφωνα με τον ιστορικό της μοτοσυκλέτας Erwin Tragatsch, σε μια σύντομη περιγραφή του για το σκούτερ Piatti στην Εικονογραφημένη Εγκυκλοπαίδεια Μοτοσυκλετών του, η Cyclemaster «δεν κατάφερε να βρει πολλούς πελάτες για αυτό το προϊόν» και κατασκεύασε μόνο έναν μικρό αριθμό πριν τερματιστεί η βρετανική παραγωγή.
