Εννέα μέρες ταξίδι με scooter
Ένα ταξίδι με σκούτερ που έγινε τον Σεπτέμβρη. Ένας γύρος της Αδριατικής με πλήθος σκούτερ της SYM και αναβάτες που είχαν όρεξη για νέους προορισμούς. Κι όταν διανύονται 75.000 χιλιόμετρα συνολικά απ’ όλα τα σκούτερ και δεν έχεις πάθει ούτε λάστιχο, τότε αυτό ονομάζεται επιτυχία.
Πέρασε κάμποσος καιρός από τότε που ολοκληρώθηκε το 3ο Road Trip της SYM, (δείτε φωτογραφίες εδώ) αλλά ακόμα και σήμερα οι συμμετέχοντες, οι συνεργάτες της Γκοργκόλης ΑΕ συνεχίζουν να αφηγούνται και να περιγράφουν με ζωηρά χρώματα τις οδηγικές τους εμπειρίες από το ταξίδι στις χώρες της Αδριατικής πάνω στις σέλες των σκούτερ.
Γιατί μέσα σε 9 ημέρες, μπορείς να ζήσεις πολλά. Να δημιουργήσεις μία μεγάλη παρέα, να δεθείς, να ζήσεις στιγμές και έχεις εμπειρίες σε τέτοιο βαθμό, που στο τέλος του ταξιδιού σε πιάνει μια ανυπομονησία για τη μέρα που θα ξεκινήσει το επόμενο ταξίδι.
Να λοιπόν μερικές από τις εμπειρίες των παραπάνω ανθρώπων από ένα ταξίδι εννέα ημερών, αλλά και μερικά ευτράπελα, πάντοτε μέσα από τις σημειώσεις τους.
ΕΛΛΑΔΑ
Με εκκίνηση από τα Τρίκαλα και μετά από σύντομο πέρασμά μας από τα Μετέωρα – με το “καλημέρα”… εισπράττουμε ένα 30λεπτο βροχής ώστε να μας ευχηθεί ο ουρανός “καλό ταξίδι”- φτάσαμε στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας και μπαίνουμε στο καράβι για την Ανκόνα της Ιταλίας.
ΙΤΑΛΙΑ
Φτάνοντας στην Ιταλία, επειδή οι λιμενικές αρχές έκαναν σχολαστικό έλεγχο σε όλα τα φορτηγά που αποβιβάζονταν, καθυστερήσαμε, με αποτέλεσμα να χάσουμε την προγραμματισμένη συνέντευξή μας στην πίστα του Misano με τον Δημήτρη Διατσίδη, παρουσιαστή της εκπομπής των MotoGP για την Cosmote TV.
Με το πρόγραμμα να έχει παρακολούθηση του αγώνα MotoGP στο Misano διανυκτερεύσαμε 2 βράδια στο κρατίδιο του San Marino, λίγο έξω από τη μεσαιωνική παλιά πόλη.
Εκεί συναντήσαμε και πολλούς Έλληνες μοτοσυκλετιστές που είχαν έρθει για τον αγώνα. Μερικοί μάλιστα είχαν έρθει ακόμα και με παπί!
Δύο μέρες μετά, περνώντας από δρόμους γεμάτους κόσμο και καθισμένοι στις κερκίδες περιμένοντας τους αγώνες δεν μπορούμε παρά να θαυμάσουμε τη λατρεία που υπάρχει για τον Valentino Rossi, που κατάγεται από το κοντινό χωριό Ουρμπίνο και επομένως η πίστα του Misano αποτελεί την έδρα του.
Πάντως αν ποτέ αποφασίσετε να παρακολουθήσετε αγώνα MotoGP – κάτι που συστήνουμε ανεπιφύλακτα – στο Misano, σας συμβουλεύουμε να μην προσεγγίσετε την πίστα με αυτοκίνητο. Η είσοδος και έξοδος προς και από την πίστα είναι ένας μικρός μαραθώνιος.
Η 4η μέρα του ταξιδιού κατέληξε στη Βενετία, μέσω εθνικής οδού με τρομερή κίνηση και μεγάλο χάσιμο χρόνου στην έξοδό της, κάτι που οφειλόταν και σε εμάς.. αφού καταφέραμε να μπλοκάρουμε τα διόδια πηγαίνοντας με το ελληνικό σύστημα του “όλοι μαζί”, να πληρώσουμε τα διόδια, με αποτέλεσμα οι κάμερες των διοδίων να μας υπολογίζουν για νταλίκα!
Φτάνοντας στην Βενετία, ενημερωθήκαμε για ολιγόωρη απεργία των μέσων μαζικής μεταφοράς, οδικών και πλωτών (!). Σε οποιαδήποτε άλλη πόλη του κόσμου μία απεργία θα μας έκανε να χαμογελάσουμε εμάς τους σκουτερίστες…
Στη Βενετία όμως κάτι τέτοιο συνεπάγεται πολύ ποδαρόδρομο…
ΣΛΟΒΕΝΙΑ – ΚΡΟΑΤΙΑ
Την 5η μέρα διανύσαμε ίσως το ομορφότερο κομμάτι της διαδρομής μας. Αφήνοντας πίσω την Τεργέστη και τον αυτοκινητόδρομο της Ιταλίας, το πέρασμα μέσα από το επαρχιακό δίκτυο της Σλοβενίας στην καταπράσινη φύση ήταν απλά υπέροχο.
Το κορυφαίο κομμάτι της διαδρομής ήταν από την έξοδο του κεντρικού αυτοκινητοδρόμου της Κροατίας μέχρι το ξενοδοχείο μας, που βρίσκονταν στο Εθνικό πάρκο λιμνών του Πλίτβιτσε. Ήταν μια μαγευτική πορεία μέσα σε δρόμους δίχως κίνηση, με τα χωριά να διαδέχονται το ένα το άλλο καθώς και δάση που σε έκαναν να μελαγχολείς που τα άφηνες πίσω σου.
Στην Κροατία δε θα χρειαστεί καν να αλλάξεις τα ευρώ σε τοπικό νόμισμα κούνα. Ακόμη και στα διόδια, μπορείς να πληρώσεις με ευρώ. Απαραίτητα όμως είναι τα ψιλά σε ευρώ, προκειμένου να αποφύγεις τα ρέστα τα οποία σου δίνουν σε κούνα.
Φτάνοντας στο ξενοδοχείο μας είδαμε ότι υπήρχε χώρος για αθλητικές δραστηριότητες και δεν χάσαμε ευκαιρία. Η ομάδα SYM Scooters μοιράστηκε στα δύο και πριν καλά-καλά μπει στο ξενοδοχείο, φορώντας ακόμα τα μοτοσυκλετιστικά μας ρούχα, ξεκινήσαμε έναν δυνατό αγώνα βόλεϊ.
Την 6η μέρα και μετά από 3ώρη ξενάγηση στις λίμνες Πλίτβιτσε, πήραμε το δρόμο για το Σπλιτ. Αν και ο καιρός μάς είχε σταθεί σύμμαχος μέχρι τότε, καθώς ψάχναμε για βενζινάδικο για παραπάνω από 60 χιλιόμετρα μας έπιασε και βροχή. Ευτυχώς η ταλαιπωρία κράτησε λίγο.
Παρακάμψαμε την προγραμματισμένη διαδρομή προκειμένου να βρούμε βενζινάδικο, ενώ ευτυχώς η δυνατή μπόρα κράτησε μόλις 5-10 λεπτά. Φτάνοντας στην παλιά πόλη του Σπλιτ είδαμε μια υπέροχη ιστορική πόλη που είναι παντού πεζοδρομημένη.
ΒΟΣΝΙΑ ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗ – ΚΡΟΑΤΙΑ – ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ
Για να επισκεφθείς οδικώς το Ντουμπρόβνικ από το Σπλιτ, πρέπει να περάσεις από μία στενή λωρίδα γης που ανήκει στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη και κόβει την Κροατία στα δύο. Είχαμε κάποιο άγχος για την καθυστέρηση στα σύνορα, όμως, απ’ ότι φαίνεται τα δύο κράτη συνεργάζονται άψογα μεταξύ τους και τελικά τα περάσαμε πολύ σύντομα.
Φτάνοντας Ντουμπρόβνικ συνειδητοποιείς ότι βρίσκεσαι στο κέντρο του τουρισμού της Κροατίας. Τα κρουαζιερόπλοια ήταν τόσα πολλά, που έδιναν την εντύπωση ότι ετοιμάζονται για ναυμαχία.
Επισκεπτόμενος την καστροπολιτεία του Ντουμπρόβνικ αδυνατείς να πιστέψεις ότι μόλις 15 χρόνια πριν η πόλη είχε υποστεί μεγάλες ζημιές από τον πόλεμο μεταξύ του Γιουγκοσλαβικού και του Κροατικού στρατού.
Η συνέχεια της 7η μέρας θα μας βρει οδηγώντας στο Μαυροβούνιο και στα «φιόρδ» του κόλπου του Κότορ. Μία γοητευτική διαδρομή κατάλληλη για δύο τροχούς, με καταπράσινη βλάστηση και μυρωδιές από μεσογειακά φυτά να μας συνοδεύουν στο δρόμο για Μπούτβα, όπου και διανυκτερεύσαμε. Η Μπούτβα είναι το μεγαλύτερο καλοκαιρινό θέρετρο της χώρας με μία κουκλίστικη παλιά πόλη και πολλές παραλίες τριγύρω της.
ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ – ΑΛΒΑΝΙΑ
Η 8η μέρα μας επεφύλασσε μια έκπληξη. Όχι ιδιαίτερα ευχάριστη. Μεταξύ μας, αργότερα, συζητούσαμε και λέγαμε ότι μετά από αυτή την εμπειρία θα μπορούσαμε να ταξιδέψουμε χωρίς πρόβλημα και μέχρι το εργοστάσιο της SYM στην Ταϊβάν!
Ο λόγος ήταν το επικίνδυνο και πολύ απαιτητικό οδικό δίκτυο από την Μπούτβα και μέχρι τα Τίρανα. Στην υποτιθέμενη “Εθνική οδό” (μία λωρίδα για κάθε ρεύμα) είχε πολύ κίνηση και πολλά φορτηγά.
Σε αυτό το επιβαρυμένο από κίνηση δίκτυο, συναντήσαμε από κάρα με άλογα, μέχρι κακοσυντηρημένα 3κυκλα με ξύλινες καρότσες και με όλη την οικογένεια φορτωμένη επάνω, είδαμε αγελάδες να διασχίζουν τους δρόμους, αλλά και κότες (!) και γίναμε μάρτυρες φονικών, οριακών προσπεράσεων αυτοκινήτων.
Μάλιστα μάθαμε και το τοπικό έθιμο των ακριβών, γρήγορων αυτοκινήτων: να κάνουν προσπέραση σε άλλα αυτοκίνητα… την ώρα που κάνουν προσπέραση!
Άλλη μια έκπληξη ήταν το κέντρο των Τιράνων. Αν μείνεις για λίγο στα κεντρικά του σημεία νομίζεις ότι πρόκειται για μια ακόμα πρωτεύουσα πλούσιου κράτους της Ευρώπης.Μεγάλοι δρόμοι και πάρκα, καλοσυντηρημένα κτήρια και φαρδιά πεζοδρόμια, μία συνοικία με πολλά καλοστημένα μπαράκια και αυτοκίνητα που θυμίζουν Μονακό.
Όσοι είχαν επισκεφθεί πριν λίγα χρόνια τα Τίρανα, μίλησαν για την εντυπωσιακή αλλαγή που έχει επέλθει στην πόλη.
ΑΛΒΑΝΙΑ – ΕΛΛΑΔΑ
Η 9η μέρα, ήταν η μέρα της επιστροφής. Ξεκινήσαμε νωρίς για Ελλάδα, καθώς πολλοί συμμετέχοντες είχαν μακρύ ταξίδι μέχρι την πόλη του προορισμού τους.
Από τα Τίρανα μέχρι την Κακαβιά υπάρχει μεν καλός αυτοκινητόδρομος, αλλά δεν είναι «κλειστός», κι έτσι έγινε πηγή πρωτόγνωρων εμπειριών: από μικροπωλητές που ψήνουν καλαμπόκι πάνω στις στροφές του δρόμου, μέχρι αυτοκίνητα που παρκάρουν στη δεξιά λωρίδα χωρίς καμία αίσθηση κινδύνου, ενώ κορυφαία στιγμή ήταν ο ποδηλάτης που αποφάσισε να κινηθεί κόντρα στον αυτοκινητόδρομο στην αριστερή λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας!
Με την ολοκλήρωση του μεγάλου φετινού μας ταξιδιού και με όλες τις παραπάνω εικόνες και εμπειρίες να έχουν ριζώσει μέσα μας, μια και μόνο ευχή βγαίνει αυθόρμητα απ’ όλους εμάς που ζήσαμε αυτό το ταξίδι: Απλά… “και του χρόνου!”
