Φιλοσοφία και η διάσημη σούζα στην Καλλιθέα των 350 μέτρων!
Kείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος
Αυτόν τον μήνα μιλάμε για τα κράνη, την αγορά ενός σπιτιού αντί για μια μοτοσυκλέτα, για τον αντι-μοτοσυκλετισμό, τη μοτο-φιλοσοφία, τα πίσω φανάρια των αυτοκινήτων και τον “Μοτο-Νόμο” του Μέρφι. Απλά, ξεκάθαρα – και ο νοών, νοείτω…
Μοτοσυκλετιστική φιλοσοφία – Μάθημα 1ο
Αυτός που καβαλάει μοτοσυκλέτα είναι εκτεθειμένος στα βλέμματα του περίγυρου. Όλοι μπορούν να δουν πλήρως το σώμα του, τη στάση του, τη θωριά του, τον τρόπο που χειρίζεται τη μοτοσυκλέτα του, είτε περίτεχνα, είτε άτσαλα.
Για τους φίλους και τους γνωστούς του είναι, παραδείγματος χάρη, “ο Κώστας με το ΚΤΜ” – αναβάτης και μοτοσυκλέτα δένουν και γίνονται εικόνα και brand name.
Δεν ισχύει το ίδιο με το αυτοκίνητο, ακόμα κι αν μιλάμε για πανάκριβα Supercar. Το αυτοκίνητο καταλαμβάνει περισσότερο χώρο, είναι ογκώδες, επιβάλλεται και “επιτίθεται” στο περιβάλλον του, το παραβιάζει.
Ο οδηγός/ιδιοκτήτης δεν φαίνεται, παρά μόνο το κεφάλι του, κι αυτό εφόσον είναι ανοικτά τα – φιμέ συνήθως – τζάμια του.
Μένει λοιπόν να κοιτάς το ωραίο αυτοκίνητο, αλλά όχι αυτόν που το οδηγεί.
Επίσης η μοτοσυκλέτα ή τα δίτροχα γενικότερα, έχουν συνήθως το πλεονέκτημα να σε μεταφέρουν ακριβώς στο σημείο που θέλεις να πας – στην καφετέρια, για παράδειγμα – οπότε ο κόσμος βλέπει αναβάτη και μηχάνημα μαζί, συνδέοντάς τους άμεσα, ενισχύοντας ακόμα παραπάνω την εικόνα του “Κώστα με το ΚΤΜ”.
Με αυτοκίνητο μπορείς να κάνεις την αντίστοιχη δημόσια είσοδο και να σε δει ο κόσμος, μόνο αν είσαι πολύ-πολύ τυχερός και υπάρχει πάρκινγκ εκεί κοντά…
Αντι-μοτοσυκλετισμός (Μέρος 1ο)
Τίτλος που αναπαρήγαγαν τουλάχιστον 40 ιστοσελίδες (στο τέλος βαρεθήκαμε να μετράμε): “Καλλιθέα: 28χρονος, χωρίς δίπλωμα, έκανε σούζα με τη μηχανή για 350 μέτρα και συνελήφθη”. Αν όντως η σούζα που έγινε στην Καλλιθέα ήταν πραγματικά 350 μέτρα – κάποιοι τα μέτρησαν προφανώς, με κάποιο τρόπο; – όπως έσπευσαν να αναπαράγουν τα πρόθυμα Μέσα, τα οποία είτε θέλουν είτε δεν θέλουν, τροφοδοτούν τη φωτιά του “αντι-μοτοσυκλετισμού”, τότε στον αναβάτη αυτόν, εκτός από τα πρόστιμα, θα πρέπει να του απονεμηθεί και το βραβείο του “τελευταίου Ινδιάνου”. Πώς λέμε “ο τελευταίος των Μοϊκανών”; Ε, αυτός πρέπει να ανακηρυχτεί “ο τελευταίος των Ικανών”…
Το πρόβλημα με τα κράνη στην Ελλάδα
Τσάμπα ακούμε τα ευχολόγια και τις ψευδο-παροτρύνσεις (σε στυλ δεκαετία του 1970), “φοράτε πάντα το κράνος σας”, τους κινδυνολογικούς “τραγικούς” τίτλους στις ιστοσελίδες, τα πρόστιμα και τις απειλές για όσους δεν φορούν κράνος όταν οδηγούν μοτοσυκλέτες και δίτροχα εν γένει.
Ο κόσμος που δεν φοράει κράνος για διάφορους λόγους, δεν θα το χρησιμοποιήσει εύκολα (διαρκώς και συνειδητά) για να καβαλήσει το μηχανάκι του, εκτός κι αν τον εκπαιδεύσεις και τον πείσεις πραγματικά για την ανεκτίμητη αξία ενός κράνους.
Θα είναι λυτό το λουράκι του, θα είναι το κράνος ακατάλληλο – από σκληρό καπέλο μέχρι κράνος εργασίας – θα είναι λάθος το νούμερο και καθόλου βολικό, θα είναι διαλυμένο, μεταχειρισμένο σε κακή κατάσταση, με διαλυμένη ζελατίνα, “καμένα” εσωτερικά.
Χρειάζονται πραγματικές πρωτοβουλίες και συντονισμένες κρατικές καμπάνιες που να βομβαρδίζουν το κοινό για να πεισθούν και οι τελευταίοι, στοχεύοντας στην ουσία. Τα εύκολα, πρόχειρα ευχολόγια περισσεύουν. Γεμίστε τα κανάλια της τηλεόρασης, για παράδειγμα, με έξυπνα, καίρια, ουσιώδη και στοχευμένα σποτάκια υπέρ της χρήσης κράνους. Τόσα χρήματα χρωστάνε στο κράτος τα ιδιωτικά κανάλια, ας τα ανταποδώσουν με κοινωνική διαφήμιση που θα σώσει κόσμο. Δεν αξίζει τον κόπο, λέτε;
Για να δούμε όμως τι κάνουν στο εξωτερικό με τα τροχαία;
Πριν από παραπάνω από τριάντα πέντε χρόνια στην Αυστραλία το εκεί Υπουργείο Μεταφορών έτρεχε μια καμπάνια για τη μείωση των ατυχημάτων λόγω κατανάλωσης αλκοόλ.
Για την προώθηση της καμπάνιας, πέρα από τα αμέτρητα βιντεάκια και διαφημίσεις σε ραδιόφωνο και τηλεόραση, υπήρχαν και γιγαντοαφίσες στους δρόμους, που έδειχναν ένα τρακαρισμένο αυτοκίνητο και μπροστά του ένα σκεπασμένο με σεντόνι νεκρό σώμα, του οποίου το μόνο που φαινόταν ήταν τα μακριά μαλλιά μιας κοπέλας.
Το σύνθημα έλεγε: “Bloody idiot, you killed her!” σε ελεύθερη μετάφραση “Ηλίθιε, τη σκότωσες!” Tο “bloody” έδινε έμφαση στο “idiot”, ενώ ταυτόχρονα αναφερόταν στην αιματοχυσία.
Η αυστραλέζικη καμπάνια με τον τίτλο “If you drink and drive, you are a bloody idiot” του 1989 (!) μέσω της σκληρής της γλώσσας έκανε τη διαφορά, σοκάροντας το κοινό και θεωρείται ακόμα και μέχρι σήμερα, από τις πιο πετυχημένες όλων των εποχών, καθώς μειώθηκαν έκτοτε συντριπτικά οι αιματηρές στατιστικές των τροχαίων στη χώρα.
Ιστορία του Δρόμου
Μιας και είπαμε για τα διαλυμένα κράνη, θυμήθηκα μια ιστορία. Κινούμαι πίσω από έναν τύπο με ψευδοεντούρο 25ετίας ανάμεσα στα αυτοκίνητα της κίνησης και παρατηρώ πως το Arai που φοράει είναι κάπως ταλαιπωρημένο, ενώ καθώς κινείται το διορθώνει διαρκώς με το αριστερό του χέρι. Βρε τι κάνει κάθε λίγο και λιγάκι με το κράνος; αναρωτιέμαι. Μοιάζει να του πέφτει στα μάτια.
Στο φανάρι σταματάω δίπλα του, ρίχνω μια ματιά κι αυτό που αντικρίζω δεν το χωράει ανθρώπινος νους: ο τύπος φοράει κράνος χωρίς την εσωτερική επένδυση! Φοράει μόνο το κέλυφος! Μένω άναυδος και αποφασίζω να αλλάζω πλανήτη…
Πόσοι φοράνε κράνος όταν οδηγούν σε δυο τροχούς στην Ελλάδα;
Ας κάνουμε λοιπόν κι εμείς την “καταγγελία μας”, για να δείτε πόσο εύκολο είναι. Αν υποθέσουμε ότι ο ένας ή άντε οι δύο στους δέκα δεν φορούν κράνος στις ελληνικές μεγαλουπόλεις, πού να δείτε (καλά είναι γνωστό σε όλους…) τι συμβαίνει στην επαρχία, όπου τα ποσοστά αντιστρέφονται. Οι δυο φοράνε κι οι άλλοι οκτώ αδιαφορούν, γιατί δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει κράνος. Αλήθεια δεν είναι; Γι’ αυτό μιλάμε για ουσιώδη εκπαίδευση με επιχειρήματα και έξυπνες καμπάνιες.
Κάτι γίνεται με τα στοπ στα πίσω φανάρια των μοντέρνων αυτοκινήτων
Τι καινούργια μόδα είναι αυτή με κάμποσα νέα αυτοκίνητα να φοράνε οπίσθια φωτιστικά σώματα αυτοκινήτων (στοπ) που είναι μικρότερα ακόμα κι από αυτά που φοράνε τα σκουτεράκια;
Δηλαδή θέλετε να μας πείτε πως περνάνε προδιαγραφές ασφαλείας αυτά τα “καντηλάκια”;
Ίσα-ίσα που φαίνονται όταν ανάβουν, ανάμεσα στα – κατά τ’ άλλα πολύ εντυπωσιακής κι εμπνευσμένης σχεδίασης – οπίσθια φωτιστικά συμπλέγματα!
Μα με αυτά τα λεφτά αγοράζεις σπίτι!
Επανειλημμένα αυτή η ατάκα βγαίνει από τα στόματα κυρίως ασχέτων με τους δύο τροχούς: “Τι; Πόσο κάνει; Με αυτά τα λεφτά αγοράζεις σπίτι!”. Η λέξη “σπίτι” μπορεί να αλλάζει με “αυτοκίνητο”, “οικόπεδο”, κ.λπ., ανάλογα με τα κέφια του καθενός.
Ναι, σίγουρα με 15 χιλιάρικα, ας πούμε, αγοράζεις αυτοκίνητο αντί για ένα ακριβό σκούτερ ή μια μοτοσυκλέτα, αλλά, καταρχάς, τα σκούτερ και οι μοτοσυκλέτες… ουδεμία σχέση έχουν με τα σπίτια, τα οικόπεδα και τα αυτοκίνητα. Άλλο πράμα τα μήλα, κι άλλο οι κουραμπιέδες.
Επίσης με αυτά τα λεφτά θα είναι από τα καλύτερα της αγοράς. Αντίθετα, στα αυτοκίνητα, και, βεβαίως, στα σπίτια, με τέτοια ποσά… πρέπει να κάνεις και κάποιες – τεράστιες συνήθως – υποχωρήσεις. Για ρίξτε μια ματιά στις αγγελίες.
Μοτοσυκλετιστικός Νόμος του Μέρφι Νο2
Η προσδοκώμενη χρησιμότητα μιας μοτοσυκλέτας είναι στην πραγματικότητα τουλάχιστον 50% λιγότερη, γεγονός που διαπιστώνεται αφού έχει ήδη αγοραστεί. Αλλιώς τα φανταζόμαστε, κι αλλιώς μας έρχονται.
Μοτοσυκλετιστικός Νόμος του Μέρφι Νο3
Κατά την επισκευή μιας μοτοσυκλέτας, όταν ένα εργαλείο πέσει, θα κυλήσει πάντοτε στην πιο μακρινή γωνιά του χώρου όπου βρισκόμαστε.
Δεν την αλλάζω με τίποτα
Σε ένα φόρουμ των δύο τροχών, όπου σοβαρά και κακόβουλα σχόλια ανάκατα έδιναν και έπαιρναν για ένα συγκεκριμένο μοντέλο που είχε τσιμπημένη τιμή, ξεχώρισε ένας επισκέπτης που η γλώσσα του πήγαινε κοπίδι.
Αφού λοιπόν κατέκρινε εντόνως ένα από τα τελευταία, πιο σύγχρονα και αξιόλογα δίτροχα της σύγχρονης μοτοβιομηχανίας, έκλεισε το post του λέγοντας: “Εγώ έχω τη διακοσάρα τη Βέσπα, την παλιά με το ταμπούρο, και δεν την αλλάζω με τίποτα!”. Σωστός;
Κουίζ μοτοσυκλετιστικής αργκό
Κουίζ για τους νεότερους μοτοσυκλετιστές: Τι σημαίνει “Καντήλι”;
Μιας και πιάσαμε τις σούζες. Καντήλι στην ελληνική μοτοσυκλετιστική αργκό σημαίνει όταν μια μοτοσυκλέτα (αλλά όχι απαραίτητα, μπορεί να είναι και σκούτερ και μοτοποδήλατο με πετάλια ή παπί) έχει ανορθώσει τον μπροστινό της τροχό στο υψηλότερο (δυνατό) σημείο… του ουρανού.
Είναι το σημείο όπου το δίτροχο που πατάει μόνο στον πίσω του τροχό ακροβατεί ανάμεσα στο μπροστά και το πίσω, εκεί που στέκεται κάθετα στο δρόμο… σαν καντήλι. Τώρα μη ρωτήσετε τι σχέση έχει το εκκλησιαστικό σκεύος με την ακροβατική οδήγηση μοτοσυκλέτας. Αυτό είναι κάτι που δεν γνωρίζω…
Β.Α.
